Τις δεκαετίες του 50′ και 60′ στην πόλη μας όπως και σε άλλες πόλεις υπήρξαν κάποιες παρέες που κατά κάποιο τρόπο έκαναν κάποιο θόρυβο. Ήταν η εποχή των διεκδικήσεων της κοινωνικής και σεξουαλικής απελευθέρωσης βγαίνοντας από ένα πόλεμο.
Αυτές οι παρέες που εγώ θυμάμαι είναι:
Από την ηλικία των γεννηθέντων το 35-40 η παρέα που αποτελούνταν απ’ τους παρακάτω:
Προκόπης Γκατζογιάννης, Γιάννης Αλεξίου, Μίμης Τσιρέκας, Τάκης Γκορτσούλης, Μίμης Μποσταντζόγλου, Κώστας Κουτσομύτης, Αργύρης Τζάκας, Κώστας Φασνάκης, Ηλίας Ζήγρας, Κώστας Τσουμής, Κώστας Λιάνας, Στέφανος Μούκας, Ερίκος Παπαδέλης, και άλλοι. Ας με συγχωρήσουν αυτοί τους οποίους δεν αναφέρω. Εδώ επισημαίνω ότι όποιοι απ’ αυτούς ή τα παιδιά τους θέλουν ας το επισημάνουν και το συμπληρώνω σε μια νέα ανάρτησή μου.
Παρακάτω έχω φωτογραφίες που εμφανίζονται και άλλοι, που επίσης υπάρχουν και σε φωτογραφίες άλλων ηλικιών.
Από αριστερά: Κ. Φασνάκης Κ. Λιάνας, Τάκης Βούρκας, Γιάννης Αλεξίου Βασίλης Σαμπανόπουλος, Γ. Σιόγκας, Μ. Μάτσος, Ρ. Γκατζόφλιας, Κώστας Γκατζόφλιας, Χαρίλαος Χ’μανώλης, Γλύκα Κουταλιανού Κ.Σκορδας, Στ. Μούκας. Είναι Αυτοί που γνώρισα.
Από αριστερα: Ρούσης Γκατζόφλιας-Μάρκος Μάτσος-Κυριάκος Λαβαντσιώτης-Τάκης Βούρκας- Κώστας Σκορδάς- Βέτα Γκατζόφλια -Στέφανος Μούκας- Γιώργος Σιόγκας- Χαρ.Χατζημανώλης- Μίμης Μποσταντζόγλου – Κώστας Λιάνας.
Κώστας Λιάνας- Προκόπης Γκατζογιάννης- Μίμης Τσιρέκας
Τάκης Γκορτσούλης, Προκόπης, Ηλίας Ζήγρας<Χασιώτς> ?
Κ.Φασνάκης, Κ.Κωδωνάς, Αννούλα Μποσταντζόγλου, Κ. Λιάνας, Τ. Γκορτσούλης, Ερρίκος Παπαδελης
Άλλη μία παρέα από νέους της ίδιας ηλικίας ήταν του Σπύρου Σιακαβάρα.
Ενώ στην πρώτη παρέα η πλειοψηφία ήταν γυμνασιόπαιδες σ’ αυτήν ήταν εργαζόμενοι.
Ήταν οι: Σπύρος Σιακαβάρας Γιάννης Δημουδιάς, Γιάννης Δουζένης, Τάκης Γκάτζιαρης, Σάκης Ζιάμπρας, Βαγγελης Γαζής, Σάκης Μπρόβας, κ.α δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες.
Άλλη κοντινή σε ηλικία ήταν γεννηθέντες κάπου στο 40 που πολλές φορές έσμειγαν/
Αυτοί ήταν οι: Κώστας Γκατζόφλιας-Γιώργος Γκουτζιαμάνης-Κ.Σκορδάς,Τ.Σκόρδας-Τάκης Βούρκας-Πάρης Καραχάλιος και άλλοι. Οι περισσότεροι αποφοιτώντας έφυγαν από την Κοζάνη όποιος θυμάται άλλους ας μου τους στείλει και θα τους προσθέσω
Μια άλλη παρέα ήταν του Πάρη του Καραχάλιου που απ’ όσο θυμάμαι αποτελούνταν και απ’ τους παρακάτω: Αδελφοί Μήτσιος και Χάρης Γιαντσιούλης, Θόδωρος Γκατζόφλιας, Θόδωρος Δόδουρας, Αδελφοί Μπίζιου,
ΟΡΘΙΟΙ: 1. Μ.Τέγος 2 ? – 3.Γ.Μπίζιος- 4 Πάρης Καραχάλιος 5. Κ.Κουτσομύτης 6 ? 7.Ν.Μπίζιος ΚΑΘΗΜΕΝΟΙ 1. Τ.Κυρζόπουλος 4. Σ.Μπροβας
Στο Βαλταδώρειο. Δημοσίευση Τάκη Κλείδη
Η παραπάνω δημοσιευόμενη φωτογραφία φέρει ημερομηνία 23 Δεκεμβρίου 1955. Πριν 62 χρόνια τέτοιες μέρες!… Οι καιρικές συνθήκες κάθε άλλο παρά χειμωνιάτικες φαίνονται. Αυτό, εκμεταλλεύονται και οι μαθητές του Βαλταδωρείου Γυμνασίου, που πριν από την μεταξύ τους συνάντηση, απαθανατίζονται στον φακό.
Διακρίνονται όρθιοι από αριστερά οι: Κώστας Κουτσομύτης, Νίκος Τσιγκαλής, Ερρίκος Παπαδέλης, Γιάννης Κλώνταρης, Ιωσήφ Κούρτογλου, Κώστας Σκορδάς, Δημ. Πατίκας και καθήμενοι από αριστερά οι: Αλέξης Καραλίβανος, Απόστολος Ράπτης, Δημ. Κλείδης, Λάζαρος Μήλιος, Τάκης Σκόρδας, Κ. Παυλίδης και Ηλίας Καλτσούνης
Μια άλλη παρέα της ίδιας ηλικίας με τη δική μας ήταν αυτή των: Γιώργου Μπαντή, Χρήστου Βουδούρη, Μανώλη Λάκκα,Σάκη Λάκκα, Γιώργου Παπαδόπουλου, Γιώργου Πιτένη, Μιχάλη Μαλιούφα. Λουκά Ραχωβίτη, κλπ.
ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΥΡΙΑΚΟ ΣΤΗ ΣΑΜΑΡΙΝΑ
Η ΟΜΑΔΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΟΥ ΒΑΛΤΑΔΩΡΕΙΟΥ ΤΟ 1956
ΟΡΘΙΟΙ: Γ. Παπαχρηστος-Ν. Τσιγκαλής- Γ. Χατζηδάμος- Ερρίκοος Παπαδέλης, ο οργανωτής- Σιαλβέρας-Κώστας Κουτσομύτης- Μίμης Τσιρέκας. ΚΑΘΗΜΕΝΟΙ: Τ. Σκόρδας- Λάκης Μήλιος- Κ. Σκορδάς.
Η ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ
Η δημιουργία της παρέας μου ξεκίνησε από την ηλικία του Δημοτικού σχολείου και με πυρήνα τον Γιώργο τον Αμοιρίδη μάλλον (δεν είμαι σίγουρος) γιατί εγώ μπήκα στην παρέα αργότερα αφού είχαμε πάει στο γυμνάσιο, περίπου το 1956-57.
Κάπου τότε κτίστηκε το σπίτι του Αμοιρίδη στο Συνοικισμό και άρχισε να σχηματίζεται η παρέα. Οι πρώτοι ήταν: Γιώργος Αμοιρίδης, Νίκος Γεροκώστας, Χάρης Κωδωνάς, Μάκης Χαδιός, Ηλίας Καμσίζογλου, Τάκης Φασνάκης, Κώστας Πατσώνας, Ντίνος Καλπάκης, Παύλος Τοπάλης, Γιάννης Σκαρκαλάς, αργότερα Σίμος Κουταλιανός, Μπίλης Γκίμπας και περιστασιακά Βαγγέλης Βερούλης, Γιάννης Τιτέλης (Γιαντς τς΄ Νίτσας), Φόρης Δάρδας, Κώστας Γερούκης, Στέλιος Παυλίδης.
Οι περισσότεροι είμασταν στο πρώτο δημοτικό, μια παράξενη »συγκατοίκηση» των παιδιών του συνοικισμού με αυτά της Σκ΄ρκας και ειδικά της κάτω του Αϊ Νικάνορα, επίσης της περιοχής γύρω απ’ το σχολείο, το Κεραμαριό κλπ.
Οι εκδηλώσεις της παρέας που ήταν σχεδόν όλοι παρόντες ήταν τα πάρτι και οι πρωτομαγιές.
Πολλοί της παρέας μας προσκαλούμασταν και σε πάρτι αλλονών, αυτό που δεν διαπίστωσα ποτέ ήταν το γιατί: ήταν διότι μας θεωρούσαν φίρμες και μας ήθελαν ή δεν μας υπολόγιζαν γιατί ήμασταν αμελητέοι.
Το πρόβλημα που μόνιμα είχαν τα πάρτι μας στα πρώτα χρόνια ήταν η εύρεση κοριτσιών, που στο τέλος κατέληγαν στο να βολευόμαστε στις αδελφές, ξαδέλφες και σε φίλες τους, Δηλαδή στη Μαίρη την Παναγιώτα, την Κική Μαμάτσιου, την Ελπίδα Πλιάτσα. Βέβαια μερικά είχαν μεγάλη επιτυχία, σε ένα από αυτά ήταν και η Κορίνα Τσοπέη.
Αξιοσημείωτη και η συμμετοχή μας σε πάρτι άλλης παρέας, όπως παιδιών αξιωματικών, αλλά και δημοσίων υπαλλήλων. Είχαμε γίνει μόνιμοι στα πάρτι της παρέας του Πάρη Καραχάλιου.
Επίσης συχνή ήταν η συμετοχή μας σε πάρτι νεώτερων παιδιών πέντε έξη χρόνια μικρότερα, βέβαια η συμετοχή μας δεν είχε σχέση με το παρακάτω περιστατικό που είχε κάνει μεγάλο θόρυβο στην πόλη.
Τις δεκαετίες 50-60 στην μικρή σχετικά πόλη όπως και σε άλλες ευδοκιμούσαν πολύ τα σχόλια? το κουτσομπολιό και η τάση να γίνεται η τρίχα τριχιά.
Ένας περίπατος τριών κοριτσιών με δύο δόκιμους πίσω απ’ τον Αϊ Γιώρι’ δημιούργησε τόσο θόρυβο στη γειτονιά αλλά και στην πόλη που τραγουδήθηκε κιόλας.
Στ’ Αραβάνι’ τ’αμπέλι’ είναι ζωή με δύο αξιωμετικοί
Περιγράφω δυο γεγονότα το πρώτο το 67 και το δεύτερο κάπου το 71 που η μόνη τους αλήθεια ήταν ότι υπήρξε συγκέντρωση, τα υπόλοιπα ήταν δημιουργήματα της φαντασίας και η πρόσθεση υπερβολών και φαντασίας.
21 Μαΐου του 67 το ιδιωτικό γυμνάσιο Κοζάνης. Ίσως θέλοντας να τιμήσει τον βασιλιά δεν έκανε μαθήματα και τα παιδιά ήταν ελεύθερα να παν σπίτια τους. Μετά από πρόσκληση του Γιώργου Βέλλιου πήγαν στο σπίτι του μιας κι έλειπαν οι γονείς του. Πήγαν λοιπόν 5-6 αγόρια και 3-4 κορίτσάκια και το πάρτι ξεκίνησε. Όπως ήταν φυσικό από το θόρυβο της μουσικής έγινε αντιληπτό σε όλη την οικοδομή. Μετά από λίγη ώρα χτυπάει έντονα η πόρτα από πατέρα μιας κοπέλας , από το μάτι της πόρτας τον είδε ο Γιώργος και αμέσως κρύφτηκαν τα κοριτσάκια όπου βρήκαν, ο μπαμπάς δεν μπόρεσε να βρεί την κόρη του και έφυγε, τότε ησύχασαν όλοι και άρχισαν να συζητούν δικαιολογίες και τρόπους εξόδου τους από την οικοδομή, ώσπου τους περίμενε δεύτερη έκπληξη. χτυπάει έντονα η πόρτα και εμφανίζονται δύο αστυνομικοί, μπήκαν να ελέγξουν αν γίνονται όργια. Αφού διαπίστωσαν ότι τα παιδιά κάθονταν ήσυχα και δεν ενοχλούσαν κανέναν αποχώρησαν τόσο αυτοί όσο και η ΕΣΑ που περίμενε στο πεζοδρόμιο έτοιμη να επέμβει, υπ’ όψιν ότι η Ελλάς διήγε εποχήν »σωτηρίας της επαναστάσεως». Μετά από όλα αυτά τα άμοιρα παιδιά έψαχνα τρόπους για να βγουν από την πολυκατοικία, Τελικά η έξοδος τους επιφύλασσε πιο δραματικές στιγμές απο τις εφόδους του μπαμπά και της αστυνομίας, τα μπαλκόνια τα παράθυρα και οι γύρω αυλές γεμάτες και τα μουρμουρητά στο φουλ. Αυτό όμως που ακολούθησε ήταν το χειρότερο, τις επόμενες μέρες βούιξε η Κοζάνη, Το ράδιο αρβύλα έλεγε: (Βγάλαν τα αγόρια μισόγυμνα και τα κορίτσια τσίτσιδα μέσα σε σεντόνια). Αυτό που μέχρι σήμερα δεν έγινε γνωστό πιο ήταν το καρφί που τα κάρφωσε στο μπαμπά και την αστυνομία.
2. Μετά από λίγο καιρό στο σπίτι που νοίκιαζε ο Βαγγέλης Σανόπουλος (Ούγκρος) πίσω απ’ το ΚΤΕΛ στην Μακεδονομάχων, πολύ συχνά οργανώνονταν χαρτοπαίγνια, σε ένα από αυτά κάποιο βράδυ υπήρξε μεγαλύτερη προσέλευση και φυσικά και θόρυβος, επίσης και παρουσία γυναικών, με αποτέλεσμα να προκληθεί το ενδιαφέρον μερικών ενοίκων οι οποίοι την επομένη το κοινολογούσαν στη γειτονιά και στα γύρω καταστήματα. Από στόμα σε στόμα το θέμα πήρε διαστάσεις τρομερού οργίου, Ότι πολλοί είδαν γυμνές γυναίκες να φεύγουν και άνδρες είτε τύφλα στο μεθύσι είτε χάλια από χρήση ναρκωτικών. Βέβαια δεν συνέβη τίποτε απ’ όλα αυτά. Το ωραίο είναι ότι εμείς το διασκεδάσαμε και του δώσαμε και αστεία συνέχεια. Ένα απ’ τα επόμενα βράδια μπαίνοντας στο ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ βλέπουμε ότι μας κοιτάγαν πολλοί παράξενα και ψιθύριζαν μεταξύ τους, Ο Γιάννης ο Σκαρκαλάς και εγώ περιμένουμε τον Μπίλη που διημέρευε στο φαρμακείο και επρόκειτο να συνεχίσουμε στον πλάτανο, οπότε μπαίνει ο Μπίλης να μας πεί ότι θα ρθεί σε δέκα λεπτά, τότε ο Γιάννης του φωνάζει κάνοντας και πονηρά νοήματα »Μην ξεχάσεις τα χάπια» Τις επόμενες μέρες βούηξε η πιάτσα για τα χάπια μας.
Αυτά τα πάρτι μας που είχαν μεγάλη επιτυχία ήταν του Φασνάκη, του Σκαρκαλά, στο ξενοδοχείο Άνεσις και του Τοπάλη. Τις περισσότερες φορές μετά το πάρτυ συνεχίζαμε στο Πανόραμα πάντα σουρωμένοι και ενίοτε με επέμβαση χωροφυλάκων. Επίσης ο κύκλος μας διευρύνονταν στα πάρτι των παιδιών των αξιωματικών ή παιδιών ξένων δημόσιων υπαλλήλων.
Το ίσως παράδοξο με την παρέα μας ήταν ότι ενώ ήμασταν σχετικά καλοί μαθητές, απόδειξη ότι το 1965 είμασταν 12 φοιτητές, δεν λείπαμε ποτέ από το Πανόραμα αλλά και από σκυλάδικα γενικώς, πολύ συχνά από τη γλώσσα που ενίοτε ήταν επικίνδυνες αυτές οι επισκέψεις.
Δυστυχώς την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν κινητά να φωτογραφιζόμαστε, ώστε να έχουμε σήμερα φωτογραφίες από τις παρεκτροπές ή τις ‘’αλητείες’’ μας.
ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ
ΑΠΟΚΡΗΑ: Γιάννης-Ματινα-Μαρινα-Τακης-Μπιλης-Χαρης-Μιμή-Παναγιώτα-εγώ
ΑΠΟΚΡΗΑ:Βέτα-Παύλος-Σιμος=Ηλιας-Μαίρη-Γιάντς-Αλέκος-Τάκης-Σούλα-καίτη-Πολυζούλης-Παναγιώτα-Κούλα
ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΕ ΠΡΟΣΚΟΠΟΥΣ – ΜΠΙΛΗΣ,ΣΙΜΟΣ
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΡΤΙ
ΠΑΝΟΡΑΜΑ-ΗΛΙΑΣ-ΚΩΣΤΑΣ-ΧΑΡΗΣ-ΓΙΑΝΑΚΣ-ΚΩΣΤΑΣ-ΓΙΩΡΓΟΣ-ΤΑΚΗΣ-ΜΑΚΗΣ-ΜΑΡΚΟΣ-ΠΑΥΛΟΣ
ΠΑΝΟΡΑΜΑ-ΓΙΑΝΤΣ-ΣΙΜΟΣ-ΓΙΩΡΓΟΣ-ΚΩΣΤΑΣ-ΤΑΚΗΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ-ΦΟΡΗΣ
ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ-πίσω ο Μπαντής-ΛΑΖΑΡΟΥ-Τ.Κουτσοσίμος -ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
ΑΠΟΚΡΗΑ
ΟΙ ΚΑΜΠΑΡΝΤΙΝΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
ΣΤΟΝ ΑΪ ΝΙΚΑΝΟΡΑ: Ο Νίκος Γεροκώστας-ΟΜπίλης σηκώνει τον Κωστάκη Τιτέλη σημαδιακή φωτογραφία για την κατοπινή τους συγγένεια- δίπλα Χάρης Κωδωνάς- Τζένης-Αμοιρίδης-Λάζος Κουζιάκης-Σίμος-Γερούκης
ΣΙΜΟΣ-ΤΑΚΗΣ-ΜΑΚΗΣ-ΗΛΙΑΣ-ΝΙΚΟΣ-ΓΙΑΝΤΣ-ΝΤΙΝΟΣ-ΜΑΡΚΟΣ-ΚΩΣΤΑΣ
ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΗ ΣΑΡΤΗ
Απίστευτο ο Τάκης σηκώνει τον Κώστα?
ΔΑΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΚΤΕΣ
ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΙΒΟΥ: Χαρισης-Τσεπουρας-Αμοιριδης-Γιώργος Καραβάς -Χάρης-Χ.Λάζαρης- Νίκος Γεροκώστας
Η ΜΙΣΗ ΜΑΣ ΠΑΡΕΑ ΣΤΟ ΚΟΥΡΙ ΜΕ ΠΡΟΣΚΟΠΟΥΣ
1η Ομάδα προσκόπων στο κουρί. Αλ.Καραλίβανος-Ηλ.Καμσίζογλου-Γούλιας Μιχαηλίδης-Γιώργος Αμοιρίδης-Χάρης Κωδωνας-Τζένης Αϊβατζίδης-Γιάννης Τσιόπτσιας-Ο ΑΡΧΗΓΟΣ Στέριος Γκατζόφλιας (πινέζας)-Πάπουρης- Ν. Γεροκώστας-Παπακώστας-Σ. Γκιούρας-Λαβαντσιώτης-Β.Βερούλης. Απουσιάζει ο Γούτσιος το απόγευμα έφερνε τα γράμματα.
ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΧΑΡΗΣ-ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ-ΝΙΚΟΣ-ΝΤΙΝΟΣ-ΓΙΩΡΓΟΣ-ΣΙΜΟΣ
ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΟΥ ΜΠΙΛΗ-ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΜΑΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ-ΜΠΙΛΗΣ-ΣΤΕΦΑΝΟΣ-ΠΑΥΛΟΣ-ΤΑΚΗΣ-ΗΛΙΑΣ-ΣΙΜΟΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΤΟ ΝΥΜΦΑΙΟ
ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Οι περισσότεροι είμασταν στο πρώτο δημοτικό, μια παράξενη »συγκατοίκηση» των παιδιών του συνοικισμού με αυτά της Σκ΄ρκας και ειδικά της κάτω του Αϊ Νικάνορα, επίσης της περιοχής γύρω απ’ το σχολείο, το Κεραμαριό κλπ.
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Ο πρώτος καιρός στο σχολείο με τα παιδιά της Σκ΄ρκας ήταν ένα πολιτισμικό σοκ για μας, αρκεί να αναφέρω ένα αστείο περιστατικό. Είμαστε νομίζω Δευτέρα τάξη και η δασκάλα ευγενέστατα ρωτάει έναν μαθητή, γιατί παιδί μου κ…. δεν έγραψες τίποτε; Και αυτός απαντάει –δεν έχω τετράδιο είνι ου μπαμπάςμ’ άρουστους, -Τι έχει παιδί μου ο πατέρας σου; Εννοώντας τι αρώστεια και αυτός απαντάει –μια γουμάρα κυρία, εννοώντας την περιουσία του, το τι έγινε δεν περιγράφεται. Το μπούλιγκ με σημερινούς όρους τον ακολουθούσε για πολλά χρόνια.
Ο Φίλος μου Σταύρος Καπλάνογλου. Μου έστειλε μία λίστα της τάξης μας αλλά δυστυχώς είναι δυσανάγνωστη και δεν την δημοσιεύω, παρά θα αναφέρω εγώ μερικά ονόματα: Αγγελική Βαμβακά-Τάσα Βέλιου-Πόπη Γκορτσούλη-Αλεξάνδρα Γιαντσούλη-Τάκης Γιαντσούλης-Μόσχου Κ.-Σιαμετης Μιλτ.-Λιάνα Μαλούτα-Κική Βαντσιώτη-Τζιμουλά-Γερούκης Κ-Τέγος Κώστας-Κυλινδρέας Χρ-Αδαμούλας Κ.-Καραχάλιος Τάκης-Ζουρουφίδης Λευτέρης-Βρυσά Βας.-Βαλταδώρου Πελ.-Δαβάνη Κούλα-Δακής Τάκης-Καπλάνογλου Σταύρος-Κυπέρα Τάσα-Γκουλέμας Τάκης-Πισλή λευτ-Σιώμου Ειρήνη-Τσιομπάνου Λόλα-Χαρόβας Αλκης-Χ’δάμου Ματ.-Χατζόγλου Στέλλα.
Ο Σταύρος ήταν ο ‘’βρεφικός’’ μπορώ να πω φίλος μεγαλώσαμε μαζί μιας και τα σπίτια μας ήταν δίπλα-δίπλα και είμασταν συμμαθητές από την πρώτη δημοτικού ως που αποφοιτήσαμε απ’ το Γυμνάσιο ακόμη και στα δύο χρόνια στο οικοτροφείο, που εγώ βέβαια δεν άντεξα ολόκληρο το δεύτερο χρόνο και απεχώρησα. Δεν μου έπαιρνε να μείνω άλλο, ήθελα να ζήσω την εφηβεία μου μέχρι και την αλητεία των νιάτων. Εκεί ήταν αδιανόητο να πηγαίνω σε πάρτι, ή να κυκλοφορώ με μηχανάκια με το Φόρη.
Κρίνω σκόπιμο να αναρτήσω 2 φωτογραφίες του οικοτροφείου
Σίμος Κουταλιανός 